Z okazji przypadającej w dniu 24 lipca 2020 roku 101 rocznicy powołania Policji Państwowej a także 95 rocznicy utworzenia policji kobiecej Stowarzyszenie Ekspertów Bezpieczeństwa RP kieruje do Państwa serdeczne podziękowania za Państwa służbę, pracę
i codzienne oddanie. Życzymy wszystkim funkcjonariuszkom i funkcjonariuszom oraz pracownikom cywilnym awansów, nominacji a także satysfakcji z wykonywanych obowiązków.
101 ROCZNICA POWOŁANIA POLICJI PAŃSTWOWEJ I 95 ROCZNICA UTWORZENIA POLICJI KOBIECEJ
W 1924 r. zorganizowano, przy Komendzie Głównej Policji Państwowej w Warszawie, specjalny kurs zawodowy dla przyszłych policjantek. Oficjalnie w dniu 26 lutego 1925 r. minister spraw wewnętrznych Cyryl Ratajski polecił powołanie policji kobiecej. Decyzja ta była uwarunkowana między innymi tym, że polski rząd zobowiązał się do wykonania uchwał Ligi Narodów oraz VI międzynarodowego kongresu do zwalczania handlu kobietami i dziećmi. Z odpowiednio wyszkolonych policjantek powstała tzw. VI brygada urzędu śledczego miasta Warszawy. Służba policjantek pokazała, że w zwalczaniu takich zjawisk jak prostytucja, sutenerstwo, przestępczość nieletnich czy handel żywym towarem, policjantki osiągają znacznie większą skuteczność niż mężczyźni. Obecność kobiet w Policji Państwowej rozwiązała problematyczną kwestie dotyczącą przeszukań osobistych i rewizji kobiet. Realizację działań policyjnych uskutecznił dekret Prezydenta RP z dnia 29 lipca 1927 r. O karach za handel kobietami i dziećmi oraz za inne popieranie nierządu[1].
Służba Policji Państwowej uważana była za misję społeczną a dostanie się w szeregi farmacji nie było łatwe. Kandydatki do formacji musiały spełniać jasno postawione wymogi formalne i reprezentować określone postawy. Policjantką mogła zostać kobieta, która ukończyła szkołę średnią, będąca w stanie panieńskim lub bezdzietne wdowy w wieku 25-40 lat. Kandydatka musiała szczycić się nienaganną opinią oraz spełniać warunki fizyczne takie jak wzrost min. 164 centymetry i wykazywać się ogólną sprawnością fizyczną. Zwiększone szanse na przyjęcie dawało kandydatkom udokumentowane doświadczenie np. staż w harcerstwie lub organizacji paramilitarnej lub znajomość języków obcych, która była dodatkowym atutem.
W trakcie służby funkcjonariuszkom stawiano wymogi w zakresie wizerunku. Kobiety musiały wyglądać naturalnie i estetycznie. Włosy musiały być spięte w sposób regulaminowy a makijaż był wręcz niedopuszczalny.
Komendant policji kobiecej od samego początku jej funkcjonowania była kom. Stanisława Filipina Paleolog. Stanisława Filipina Paleolog, ze względu na swoją wyjątkowo heroiczną postawę w zwalczaniu tak zwanej ówczesnej przestępczości obyczajowej, została określona przez londyński dziennik Daily Expres polską Joanną d’Arc w wojnie z białym niewolnictwem. Stanisława Filipina Paleolog od 11 października 1955 r. była ministrem w Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie i w tym czasie napisała książkę The Women Police in Poland 1925 – 1939.[2]
Współcześnie policjantki wykonują różnorodne zadania we wszystkich rodzajach służb: prewencyjnej, kryminalnej, wspomagającej i kontrterrorystycznej. Zajmują się między innymi:
- ochroną życia i zdrowia ludzi;
- ochroną bezpieczeństwa i porządkupublicznego;
- organizowaniem działań mających na celuzapobieganie zjawiskom kryminogennym;
- wykrywaniem przestępstw i wykroczeń orazściganiem ich sprawców;
- współdziałaniem z policjami innych państw.
Kobiety w Policji pracują na wszystkich stanowiskach od szeregowych do kierowniczych. W praktyce funkcjonariuszki, wraz ze swoimi kolegami policjantami patrolują ulice i czuwają nad bezpieczeństwem w ruchu drogowym. Pracują również w laboratoriach kryminalistycznych i są przewodniczkami psów służbowych. Ponadto wykładają w szkołach policyjnych, prowadzą prelekcje dla uczniów w szkołach, zajmują się problemami nieletnich oraz są dobrymi dzielnicowymi. Policja zatrudnia również na etatach cywilnych kilkanaście tysięcy kobiet odpowiedzialnych między innymi za kwestie kadrowe, finansowe, informatyczne, logistyczne. Realizują one zadania na stanowiskach wykonawczych oraz kierowniczych.
- http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19270700614
- Zarządzanie Kompetencjami Kobiet w Policji. Praca zbiorowa pod red. I. Nowickiej, D. Hryszkiewicza, Wyd. WSPol, Szczytno 2015, s. 26.